Biraz sonra mezarlık, alkışlarla inledi
Alkışlar isyan dolu, kalpleri perçinledi
Bu görkemli törenin, bu çağdaş korosunu
Münker Nekir isimli, meleklerde dinledi
Dostların ağlamaklı, pozlar verdi basına
Birkaç kürek toprakla, katıldılar yasına
Lakin Kur'an başlarken, duyunca Besmeleyi
Mezarlığı terketti, hepsi koşarcasına
Bir rahatlık hissetti, eve dönüşte karın
Haftalık programda, konken günüydü yarın
Yaşamıştı dünuanın, nice zevkini ama
Bir başka tadı vardı, bir başka şu kumarın
Yaşına rağmen hala dikkat çeken bir tipti
Hala...yürek hoplatan, bir vücuda sahipti
Ve bundan böyle artık, bütün güzel dullara
Sosyete pazarında, korkulu rakipti
Hayat yeni başlıyor, diye düşündü birden
Ne senden eser kaldı ne yattığın kabirden
Vız gelirdi, şu ahlak masalları toplumun
Kurtulmuştı nihayet baskılardan cebirden
İlk önce silmeliydi, hafızadan cismini
İndirdi duvardaki yağlı boya resmini
Arkasından çıkardı, mektupluk ve zildeki
Sarı pirinç üstüne, yazdırdığın ismini
Ertesi gün dostların akıl verdi eşine
Çoluk çocuk düştüler, mirasının peşine
Ne kadar sevinirdin, öldüğüne kim bilir
Görseydin yaptığını, kardeşin kardeşine
Üç gün sonra kutlandı, baldızının yaş günü
Haftasına kalmadı, küçük kızın düğünü
Yani sözün kısası, sen gittiğinle kaldın
Hiç kimse fark etmedi, inanki öldüğünü
Bu mektuptan pek hoşnut kalmadıı biliyorum
Daha neler yazmıştım, vaz geçtim siliyorum
Bu dünyada hesabın, iyi kötü bağlandı
Sana öte dünyada, kolaylık diliyorum
CENGİZ NUMANOĞLU
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder