Ölüm Beni Tanımaz

Tanımaz beni ölüm;
Tanımaz ruhumun karmaşası olmasa
Ve,bedenimin kızıl yangını
Senle dolu bir beden daha yoksa içimde
Bomboşluğumu tanımaz ölüm
Kuytu köşelerin karanlıklarındada dolaşsa ruhum
Yangınların ortasında da dursa
Damarlarım da kan yerine,dolaşan zehirse bile
Yine de tanımaz ölüm cahil ruhumu

Ey hücrelerimde sürünen yaren sen!
Ya,öyle doldur ki kaybolmuşluğumu
Ölümle tanıştır beni
Ya öyle yok ol ki
Ben bile tanımayayım,bu ruhsuz ben
TUBA SAPAN